Arrival in the New World

ha iedereen,

hier begin ik mijn elektronisch dagboek, wat volgens Anouk een website had moeten worden, maar het lijkt me dat jullie zelf heel goed in staat zijn mailtjes te deleten waar je geen zin in hebt, dus typ ik raak op Rembrandts typebord )waarvan ze bij de douane ook al wilden weten wat het in s hemelsnaam was...= terwijl ik zo{n wat zou het zijn 4 km boven het aardoppervlak zweef en net Groenland gepasseerd ben.nou da was me een heel gestress om aan boord te komen, dat had ik niet verwacht. Heel wat spannender dan busreizen of liften. Het ophalen van het ticket duurde langer dan verwacht en toen kreeg ik doodleuk te horen dat het vliegtuig overboekt was en ik mogelijk niet mee kon. Dus. Blijkt heel normaal te zijn in deze voor mij vreemde wereld. In de schrik vergat ik dollars en batterijtjes te halen na de incheck-bagage'afgifte, maar goed ik neem aan dat ze beide ook wel op DF verkopen ' wel een raar idee om nu dus helemaal geen contant geld bij me te hebben.Uiteindelijk kwam alles nog prima goed en hoorde ik een half uur voor vertrek dat ik gewoon mee kon. In plekje naast het plekje aan het raam, maar recht boven de vleugel. Bij het opstijgen gingen we scheef en kon ik zo toch nog het polderlandschap, de duinen en de zee onder ons zien. AF en toe probeer ik te kijken, maar de jongen die naast me zit, denkt dan dat ik naar hem kijk dus dat wordt een beetje genant )bovendien heeft ie nu het raampje dicht gedaan, dem it=.Nou die 90 kanalen heb ik nog niet gezien hoor, Anouk en ook geen personal videoscreen, das alleen bij de business'class, maar ik ben ook al wel blij met de Trouw... ah wacht ze hebben een storing, maar nu ga zijn Pirates of the Carribean 2 opzetten, heb ik even geluk, niets beter dan te kijken naar mannen met oogpotlood... zwijmel..Wijntje en lekker maaltje erbij en nu het prachtige uitzicht over besneeuwde bergen van VS_ in de dikke wolkenlagen..En ik verder schrijvend aan mijn dagboekbrief aan Rafa. Ja he jongens, tiss al heel wat dat ik hem niet meer gebeld heb na maandag, afstand nemen, leer je ook beetje bij beetje, hahaha dat hoop ik dan maar. Wel heel moeilijk als je allebei nog zoveel van elkaar houdt en aan elkaar bent gehechtÑ lastig om dan toch de ratio voorop te stellen. Maar de frustraties komen zo ook eindelijk op papier en dat is goed dan word ik me er echt bewust van dat ik die energie nu in ieder geval moet omzetten naar actieÑ pa delante! op naar dit nieuw avontuur en nieuwe dromen, want wat de verdere toekomst brengt weten we toch niet...Heb er nu weer zin in nadat ik vanochtend toch vooral weleen beetje melancholisch en benauwd was maar ja dat hoort bij een afscheid. Nou moeders was je in iedergeval niet de enige die huilend afscheid nam. We zitten al op 10 km hoogte! Moet zeggen dat de laatste busreis comfortabeler was, daar had ik meer ruimte, kon je vaak eruit en hoefde je niet steeds je mede'passagiers te storen om even op te kunnen staan. Maar goed ik zeur niet... heb al een hoeveelheid vage snacks gekregen dat ik misselijk ben, maar ja tiss gratis he, dus als rechtgeaarde Nederlander.Allemaal trouwens bedankt voor jullie fijne gezelschap de afgelopen week, heerlijk om bij jullie mijn eindeloze verhalen kwijt te kunnen en dat jullie ook jullie dingen met me delenÑ ik zal het missen hoor!!! maar goed daarna weer des te meer verhalen ñ'= totdat jullie er horendol van worden.
We zien nog prachtige besneeuwde bergen van noord'Canada en vlieg midden over Amerika en als we aankomen is het nog steeds dag en zie ik de miljoenenstad van Mexico DF liggen, dat maakt wel een beetje indruk hoor, zo groot, wahhh maar gelukkig dat Carolina me op komt halen. De landing verloopt prima, bagage is er en ik word niet gecontroleerd )men controleert hier om en om de mensen met behulp van een rood'groen stoplicht=. We rijden door de verkeerschaos naar het grote huis van haar moeder en broers-zussen, vader is overleden. Gisteren was de dag van de doden, dus het huisaltaar met de bloemen, foto{s, dodenpoppetjes, brood voor de doden en veel icoontjes staat er nog. Een groot en westers huis )enorme tv= en ik krijg meteen alle plaatselijke fruit te eten met de superaardige moeder en Carolina, voel me wel op mijn gemak en val dan uitgeput in slaap, om jullie tijd half 4 snachts, hier half 9 s avonds. Ik word uiteraard vroeg wakker. Ga nu douchen en straks al de stad in, want Carolina heeft een druk programma )al zei ze al dat ik maar moest aangeven als ik te moe was=.4-11 vandaag al de halve stad gezien, want we moesten zaadjes gaan kopen van groenten voor die boeren, want wij gaan woensdag naar Chiapas. Gingen we dus ook maar even de katedraal kijken en het palacio nacional waar heel mooie wandschilderingen zijn van de geschiedenis van het land door Diego Rivero de man van Frido kalo weet je wel. Over de indiaanse bevolking, de verovering door de Spanjaarden, waarvan de indianen eerst dachten dat het goden waar Ook over de god die hen mais gaf, over de onafhankelijkheidsstrijd, de inquisitie en de revolutie van 1910 waarna de grond verdeeld werd.

Overal in de stad ook nog de altaren met oranje bloemen en vrolijke poppen van skeletten voor Dia de los muertos. Op het centrale plein Zocola waar alle protesten plaatsvinden, zijn ook veel traditionele genezers die de mensen reinigen met veel rook en door ze te beslaan met takken.Ik eet veel nieuwe dingen met vreemde smaken, maar ik vergeet van de helft weer de naam. uhm quesadillas met pompoenbloemen en maisschimmels, tortillas , chile, snoep uit tamarinde, hibiscussap, allerlei fruit chinese granaatappel, bladeren van de cactus etcjetlag!!! probeer me nog even wakker te houden door jullie te schrijven, want eigenlijk ben ik al drie uur doodmoe terwijl het hier bij 21 uur is.Veel fotos gezien van de boeren die we gaan bezoeken en hun kinderen en vrouwen met prachtige jurken. iedereen wil op de foto, als je ze een copie geeft. Maar dat ik geen opname-apparatuur bij me heb is geen probleem, interviews daar hebben ze geen zin in.Hier in de stad voel ik me veel veiliger dan gedacht, doet me erg aan Barcelona denken alleen dan zonder alle vervelende toeristen.ok dat is het, morgen gaan we een pyramide bekijken

jenneke